ஒன்று சேர்ந்த தென்றல்

உயிரோசை'யில் வெளியான கவிதை

ஜன்னல் கதவுகள் மூடியிருப்பினும்
அவற்றின் இடைவெளியூடே
பயணித்து வருகிறது

சிலசமயம் வரவா வேண்டாமா
என்று கேட்டுக்கொண்டு
அங்கேயே நிற்கிறது.

மர இலைகளை சிறிது அசைத்துப்பார்த்துவிட்டு
தனக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லையெனக்
கோபித்துக்கொண்டு சட்டென நின்றுவிடுகிறது,

வண்ணத்துப்பூச்சிகளின் இறக்கைகளை
மெலிதே மடங்கச்செய்து பின்,
சற்றே வலுவாகி அதைத்தன்போக்கில்
இழுத்துச்செல்கிறது

இலைகளை அசைத்துக்கொண்டிருப்பதைப்
பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் என்னை நோக்கி
வர எத்தனிக்கிறது 

சீராகப்பெய்து கொண்டிருக்கும் மழைச்சாரல்களின்
உள்ளே புகுந்து அவற்றின் சீர் வரிசையைத்
தள்ளாடச்செய்கிறது ,

கீழே விழுந்துவிட்ட இளம் இலையைத்
தம்மால் இயன்றவரை மேலெழும்பச்செய்கிறது,

வியர்த்திருக்கும் வேளையில்
அந்தப் பனித்துளிகளைக் கவர்ந்து செல்கிறது,

அருகிலுள்ள பூந்தோட்டத்தின் வாசனையைத்
தம் கரங்களால் அள்ளிவந்து என்னிடம் சேர்க்கிறது,

இவையனைத்துமாக ஒன்று சேர்ந்து
உன்னை நினைத்ததும்
என் மனதுக்குள் பரவி நிற்கிறது.

 .