”தாய் மடியில் நான் தலையைச் சாய்க்கிறேன்”

”தாய் மடியில் நான் தலையைச் சாய்க்கிறேன்”, இது இங்கிருந்து இன்ஸ்பையர்டு. Joaquin Rodrigo வின் Concierto de Aranjuez (Adagio). கிட்டாருக்கான பல க்ளாஸிக்கல்களை தரவிறக்கம் செய்து வைத்திருக்கிறேன்.கிட்டத்தட்ட நாற்பது இசைக்கூறுகள் அங்கனம் என்னிடம் இருப்புண்டு. அதிலொன்று இந்த அடாஜியோ (Adagio). இந்த தாய் மடியில் பாடலில் முதலில் வந்து விழுந்த அந்த கிட்டார் துணுக்கு உடனடியாக எனக்கு ‘அடாஜியோ’ வை ஞாபகப்படுத்திவிட்டது. இதை கம்ப்போஸ் செய்தவர் ஓக்வின் ரோட்ரிகோ (JOAQUIN RODRIGO) ஸ்பானிய தேசத்தை சேர்ந்தவர். அடாஜியோ என்பது "the music is played adagio with very slight dynamic change" என்று கூகுள் கூறுகிறது. இசையில் இதன் பொருள் இத்தாலியனில் ‘மெதுவாக’ Slowly. இதே கிட்டார் இசைத் துணுக்கிற்கென பிகாஸோ ஒரு ஓவியமே வரைந்திருக்கிறார். ஸ்பானிஷ் மக்கள் கலவரம்’ ஏற்பட்ட போது எழுந்த உணர்ச்சிகளை மையமாக வைத்து எழுதப்பட்ட இந்த அடாஜியோ’ கம்போஸிஷன், பிகாஸோவின் ஓவியம்.

இந்த ’அடாஜியோ’ கிட்டாரின் அலைதலுடன் 00:09 செகண்டில் ஆரம்பிக்கக்கூடிய அந்த இங்கிலீஷ் ஹார்ன்’ (ட்ரம்பட்/ஷெனாய் போல ஒலிக்கும்) கேட்கும் போது கைலாஷ் கேரின் ஆலாபனை முழுக்கவே அதுதான் எனத்தோணும். பிறகும் பாடலின் நீள அகலத்தில் இந்த ‘அடாஜியோ’வின் பங்கு அளப்பரியது. இருப்பினும் அற்புதமான ரெண்டரிங். போகும் வழிக்கு உன் நினைவே துணை.துயரமும் இழப்பும் அழகும் எப்படி பொருந்திப் போகிறது ?

கைலாஷ் கேர் நல்ல உச்சஸ்த்தாயியில் பாடக் கூடியவர். அவரை அவரின் இயல்பின் சுரத்திலிருந்து மாற்றி அப்படியே கீழறிக்கிக் கொண்டு வந்து அடி மட்டக்குரல் கொண்டு பாட வைத்திருக்கிறார். போனால் போகட்டும் என தொடக்க ஆலாபனை மட்டும் கொஞ்சம் சூஃபியிஸம். கொஞ்சம் நுஸ்ரெத் ஃபதே அலிகானின் ஸ்டைல். அற்புதமான பாடல்.