எக்ஸ்ட்ராக்ஷன்

A Perfect World’ ன்னு ஒரு படம் கெவின் காஸ்ட்னர் நடிச்சு க்ளிண்ட் ஈஸ்ட்வுட் இயக்கிய படம். அதில் கெவின் காஸ்ட்னர் ஒரு குற்றவாளி தப்பித்து ஓடும்போது வழியில் கிடைக்கும் ஒரு பையனை துணைக்கழைத்துக் கொண்டே செல்வார். அந்தப் பையனுக்கும் கெவினுக்கும் இடையிலான ஒரு வெளியில் சொல்லமுடியாத தந்தை மகன் உறவை விரிவாகச்சொல்லும் படம் அது, அந்தப் பையனுக்கு இப்படி ஒரு ஆணின் அருகாமை கிடைக்காத துயரம். ஒரு ஃபாதர் ஃபிகராகவே கெவினைப் பார்ப்பான் அந்தப் பையன் .க்ளிண்ட் ஈஸ்ட்வுட் கெவினை தேடி அலையும் அதிகாரியாக வருவார். கடைசிக்காட்சி இன்னமும் ஞாபகம் இருக்கிறது எனக்கு. குறுகிய தொலைவில் இருவரும் சிக்குவார்கள். இலக்கு வையுங்கள் என காவல்காரர்களிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே சுட்டுவிடுவர். 

இதே ப்ளாட்டில் ஏறக்குறைய கொஞ்சம் அருகிலிருக்கும் படம் ‘எக்ஸ்ட்ராக்ஷன்’ என்ன பெரிய அடிதடி, வெகு விமரிசையான கார் சேஸிங், விரைவான ஆக்ஷன் என பட்டையைக்கிளப்பி இருக்கிறது. பங்களாதேஷ் இதுவரை எந்தப் படத்திலும் பார்க்காதது. ஏனிந்த ஹாலிவுட் காரர்களுக்கெல்லாம் மூன்றாம் உலக நாடுகளைக் கண்டால் ‘சேப்பியா டோனில்’ தான் எடுக்க வேணும் என்று தோணுகிறதோ? க்யூபாவையும் அவர்கள் படத்தில் அப்படியே காண்பிப்பர்.

நம்ம சுத்தியடி ‘தோர்’ ஹீரோ தான் இங்கயும். எக்கச்சக்க வயலன்ஸ். இந்த நெட்ஃப்ளிக்ஸ் படங்களுக்கெல்லாம் சென்ஸாரே கிடையாதா? ‘தோர்’க்கு இணையா அந்த மும்பை கூலிப்படை நடிகர் அற்புதம். விட்டா பையன ஒத்தக்கைல தூக்கிக்கிட்டு போயிருவார் போல. ஃபியர்ஸ் ஃபைட்டிங். கேட்ட காசு கைக்கு வரல, பையன அப்டியே விட்டுட்டு நீ மட்டும் கிளம்பி வந்துரு என்று ‘தோர்’க்கு ஆணை கிடைக்கும்போது நமக்கே ஒரு ஆயாசம் வந்துவிடுகிறது. இதுக்குத்தான் இவ்வளவும் பண்ணினானா என.

தோர்’ மனமிளகி காசெல்லாம் வேணாம் பையன அவங்க வீட்டிலயே விட்டுடு என்று கையளிக்கும் இடம் பிரமாதம். எனக்கு டென்ஷன் வரும் போதெல்லாம் காற்றிலெயே பியானோ வாசிப்பேன் கை விரல்களால என்கிறான் அந்தப்பையன். நான் ஒரு பேக்கேஜ், அவ்ளவு தானா? என்பதும் பாதாளச் சாக்கடையில் ஒளிந்திருக்கும் போது இருவர் தம்மில் அறிமுகம் செய்து கொள்வதும் என அத்தனை காட்சிகளும் பிரமாதம். நல்ல கெமிஸ்ட்ரி.

ஒற்றை ஆளாக பெரிய ராணுவத்தையே எதிர்ப்பது என்பதெல்லாம் ராம்போ காலத்திலேயே வாயில் விரல் வைத்துக்கொண்டு பார்த்தாயிற்று. உதவிக்கு ஒன்றிரண்டு பேர் கூட இல்லாமல் நாற்பது பேரை போட்டுத்தள்ளுவது எங்கனம் என்ற மாதிரி தர்க்கரீதிகளை யெல்லாம் தரைமட்டமாக்கி விட்டு பார்த்தால் கண் கொள்ளாக் காட்சிகள் தான் கண்ணா. 

இனிமேலும் பிவிஆர் போன்ற திரையரங்குகளில் சென்று டால்பி ஸ்ட்டீரியோ, சர்ரவுன்டு சவுன்டுகளுடன் ,இல்லையேல் ஐநாக்ஸ் போன்றவையெல்லாம் போய்ப்பார்க்க இயலுமா இல்லை இனியும் திறக்குமா என்று காத்திருப்பதை விட்டு விட்டு நல்ல ஒரு 5.1 ஹோம் தியேட்டரை (எனது கொஞ்சம் பழசு தான் ஃபிலிப்ஸ்) வாங்கி அண்ட்ராய்டு எல்சீடி (கொஞ்சம் பெரிய சைஸ்) ட்டிவியில் செருகிவிட்டு சோஃபாவில் அமர்ந்து பார்த்தாலே போதும் என்ற நிலைக்கு வந்தாகி விட்டது. நெட்ஃப்ளிக்ஸ், அமேசான் ப்ரைம் போன்றவையே போதுமென்ற மருந்தே இனி பொன் செய்யும் #எக்ஸ்ட்ராக்ஷன்